Door Jochen Schoofs
Britt blijft kritisch kijken naar Faqta
Op haar school probeert Britt Vreeswijk (23) een inspirator te zijn. Uiteraard door leuke lessen te maken voor haar leerlingen in groep 8. Daarnaast inspireert ze vanuit de werkgroep wereldoriëntatie haar collega’s om nóg meer uit het middagprogramma te halen: “Vraag jezelf steeds af: wat wil ik de kinderen nou eigenlijk leren?”
Inmiddels staat Britt alweer drie jaar zelfstandig voor de klas op de Goejanverwelleschool in Gouda. Maar om daar te komen, heeft ze flink wat moeite moeten doen. De school is zeer geliefd onder Pabo-studenten. Ook Britt wil er graag ervaring opdoen. Al in haar eerste jaar op de Pabo probeert ze er een stageplek te krijgen. Dat er op de school gewerkt wordt met Positive Behavior Support was voor haar een van de belangrijkste redenen. “In mijn derde jaar werd ik eindelijk aangenomen als stagiaire”, vertelt ze. Daarna is ze niet meer weggegaan. “Tijdens de stage werd ik direct door collega’s echt als leerkracht behandeld. Ik voelde me serieus genomen.”
Onderzoek naar leerrendement Faqta
Als onderdeel van haar afstuderen doet Britt onderzoek. Op de Goejanverwelle-school zijn ze dan net begonnen met een nieuwe methode voor wereldoriëntatie, Faqta. Omdat ze benieuwd is naar de effecten van deze methode, besluit ze een onderzoek naar het leerrendement te doen. De cijfers uit Britt’s onderzoek spreken voor zich. De verschillen in leeropbrengst zijn enorm. Wanneer de leerlingen enkel een schriftelijke toets maakten aan het einde van een thema, had 29% van hen na een week de stof nog onthouden. Maar sloten ze een thema af met een ontwerpende opdracht uit de Faqta-methode, was de leeropbrengst gestegen naar 79%.
Britt geeft toe dat het onderzoek misschien niet representatief is: “Het is natuurlijk maar op 1 klas gebaseerd.” Toch is ze ervan overtuigd dat een groter onderzoek dezelfde resultaten zal laten zien. “Door de ontwerpende opdracht waren de kinderen actiever met een onderwerp bezig. En langer. Ook later kwamen de leerlingen er nog op terug.”
Leerlingen zijn gemotiveerder aan het werk
Het onderzoek van Britt werd deels uitgevoerd tijdens de corona-lockdown. De eerste opdracht maakten de leerlingen nog in de klas. De effectmeting van de tweede opdracht heeft ze online moeten doen. “Ik moest een andere manier van controle uitvoeren maar er was geen verschil in verwerking van de stof.”
Iets anders wat Britt tijdens het onderzoek ontdekte, is moeilijker in harde cijfers te vatten: “Ik merkte dat de kinderen een stuk gemotiveerder aan het werk waren. Dat ze het leuk vonden om een keer een andere opdracht te doen.”
“Faqta was tijdens de lockdown wel lekker makkelijk."
Wanneer ze haar studie heeft afgerond, blijft Britt op de Goejanverwelle-school werken. De eerste twee jaar had ze groep 6 onder haar hoede, op dit moment geeft ze les aan groep 8. Vanwege haar enthousiasme en expertise wat betreft Faqta vormt ze samen met een collega de werkgroep Faqta. In die rol probeert Britt haar collega’s te inspireren. Ze ziet daarin duidelijk vooruitgang hoewel de lockdown nog steeds invloed lijkt te hebben. “Faqta was tijdens de lockdown wel lekker makkelijk”, legt ze uit. “De kinderen wisten hoe het werkte en konden er vanuit thuis zelfstandig mee aan de slag.” Ze vindt dat de methode toen niet goed is ingezet: “Het was uren opvullen. Niet zo gek want de focus lag op de basisvakken. Ik ben bang dat veel leerkrachten daarna niet zijn veranderd in het werken met Faqta.”
Schoolbrede thema’s en inspiratiemiddag
Op de Inspiratiemiddag bij Faqta hoopt Britt nog meer ideeën op te doen zodat ze haar collega’s verder mee kan krijgen. “We doen nu bijvoorbeeld al wel twee keer per jaar een van de schoolbrede thema’s”, zegt ze. “Maar het onderzoekend leren wordt nog niet door iedereen omarmd.” Een aantal van haar collega’s zijn nog gewend om op de oude manier les te geven en kiezen binnen Faqta niet snel voor een andere soort verwerkingsopdracht. Er zijn ook leerkrachten die juist heel erg vasthouden aan de methode en dat niet los durven laten. Zelf probeert ze niet helemaal blind te varen op Faqta en blijft ze kritisch kijken: “Het gaat er uiteindelijk wel om wat je doet in de les.” Zo vindt ze de video’s op de speelomgeving goed werken. “Maar”, zegt ze. “Een leerkracht die voor de klas een mooi geschiedenisverhaal vertelt, kan ook erg inspirerend zijn.” Dat zou ze wel gaan missen als ze de invulling van haar les compleet aan Faqta zou overlaten.
Meer informatie over het onderzoek van Britt vind je op de website van de Marnix Academie.